Webinar ‘Naaste met verslaving’ | verslag
Naaste zijn van een verslaafde is niet makkelijk. Thema’s als schaamte, stigma, manipulatie, bedrog en vertrouwen zijn dagelijkse kost. Hoe geef je je eigen grenzen aan? Hoe ver ga je om je dierbare te helpen? En hoe zorg je ervoor dat je er zelf niet aan onderdoor gaat?
Ervaringsdeskundige aan het woord
Deze familieavond over een thema waar veel naasten mee worstelen begon met het ervaringsverhaal van Bärbel, een van onze ervaringsdeskundige vrijwilligers, over haar eigen ervaringen met verslaving. Volgens eigen zeggen ‘100 keer gevallen en 101 keer opgestaan’ weet zij inmiddels goudeerlijk te beschrijven wat de verslaving met haar deed én welke impact dit had op haar dierbaren. Verdrietige verhalen, maar innemend gebracht en altijd met een positieve twist. Ze was jarenlang verslaafd aan verdovende middelen. Haar moeder probeerde haar te redden en offerde alles op aan haar dochter. Toen Bärbel afgekickt was, kreeg haar moeder tijd om terug te kijken en realiseerde ze zich dat haar leven verloren was gegaan aan de verslaving van haar dochter, die uiteindelijk zichzelf gered had..… Dit bracht verdriet en boosheid met zich mee. De heling kwam pas veel later.
Bärbel stelt dat het vooral goed is om als naaste voor jezelf te zorgen. Het was beter geweest als haar moeder de verantwoordelijkheid meer bij haar had gelegd. Wat je niet kunt, moet je loslaten. Hoe moeilijk dat ook is.
Wat haar moeder goed deed, was dat ze haar dochter niet zoals anderen alleen zag als heroïnehoertje, maar haar bleef aanspreken op de persoon daarachter, die ze ondanks alles nog steeds zag. Zo stuurde haar moeder regelmatig spirituele boeken, ook in de periode dat Bärbel in het buitenland was. Dit heeft Bärbel altijd gewaardeerd.
Als naaste de verslaafde schuldgevoelens aanpraten heeft geen zin, die zijn er al genoeg. Bärbel adviseert naasten om de verslaafde eraan te blijven herinneren wie ze zijn. Laat je liefde voelen. Zie hun angst en verdriet en besef dat ze niet verslaafd willen zijn, maar alleen op die manier met deze gevoelens om kunnen gaan. Het was een mooi en kwetsbaar verhaal.
Professionele en/of informele hulp
Het tweede deel van de bijeenkomst werd gevuld door Lina Versteeg en Lana van der Meer, beiden werkzaam bij Brijder. Zij gaven een overzicht van de mogelijkheden om hulp en/of ondersteuning te krijgen. Er zijn vele vormen van professionele en/of informele hulp, in de vorm van ambulante begeleiding, huisarts, e-consulten, praatgroepen en infoavonden.
Brijder zelf richt zich nu nog alleen op de verslaafde. Er wordt inmiddels hard gewerkt om ook de naasten bij het proces te betrekken. De wachttijden zijn meestal kort. Er zijn allerlei mogelijkheden van nazorg, maar die zijn ambulant.
Het kan van levensbelang zijn de verslaafde naaste los te laten. Dat betekent in elke situatie iets anders. Kompassie kan ondersteunen in dit proces door de familiecoaches die de naasten een luisterend oor bieden en meedenken vanuit hun eigen ervaring.
Bärbel vult aan: “Zet de verslaving en niet de verslaafde buiten de deur en spreek dit duidelijk uit!”
Als naaste kun je:
- Adviseren hulp te zoeken.
- Samen een plan maken wat je zou kunnen doen.
- Discussie vermijden als iemand onder invloed is!
- Aangeven waar je grenzen liggen: wat kun je wel en wat kun je niet doen.
Financiële begeleiding kan helpen het normale leven weer op te pakken. Wees niet bang voor ‘ontzorgde verslaving’ aldus Bärbel. Een verslaafde heeft altijd zorg en angst.
Brijder geeft als uitsmijter mee: “Gun jezelf hulp!” Alleen al door mogelijkheden te helpen uitzoeken.