Van vrijwilliger naar betaalde baan
Na een bewogen periode kwam Eric via de nazorg van Triora bij Kompassie terecht. Hij had geen werk en verveelde zich vreselijk thuis. Om zijn herstel te bevorderen zocht hij een vorm van dagbesteding en ging aan de slag als vrijwilliger bij Kompassie.
Door: Eric Beckman Lapré (oud-vrijwilliger)
Op een dag in eind juni 2020 had ik een afspraak met Lex, begeleider op het Steunpunt en half juli 2020 ben ik begonnen als gastheer. Door afwezigheid van een collega kwam ik al vrij snel op het steunpunt terecht en vlak daarna kon ik ook aan de balie plaatsnemen. Allround werkt voor mij altijd het beste dus ik voelde me al snel als een vis in het water. Twee dagen, soms drie, maakte ik mezelf nuttig. Ik werkte het liefst op verschillende dagen in de week, onder andere om al mijn fijne collega’s te leren kennen.
Sommige dagen waren best zwaar gezien de verschillende kwesties die die dag aan de orde waren geweest, maar de begeleiders houden de vrijwilligers goed in de gaten en bovendien werd alles voor en na de werkdag besproken en uitgesproken. De begeleiding ging nog een stapje verder dan alleen de voor- en nabesprekingen. Er werden ook trainingen verzorgd door de begeleiders zoals “Hoe doe jij dat”. Zo kan je leren van en met elkaar. Echt heel leerzaam! Grote houvast heb je niet alleen aan de begeleiders maar vooral ook aan je collega’s waar je lief een leed mee deelt. En dat delen is juist zo belangrijk! Dat wist ik al sinds de periode dat ik zelf in een kwetsbare periode zat.
Omdat ik vanuit de Ziektewet in de WW terechtkwam en dus sollicitatieplicht had, kwam er een moment dat ik Lex en de andere begeleiders en collega’s moest vertellen dat ik een betaalde baan had gevonden bij een Ministerie waar ik per 14 juli 2021 met veel plezier ben begonnen. Kantoor (tijdelijk thuis), dus niet onder de mensen, nou dat was even wennen zeker na Kompassie waar je altijd met mensen bezig bent!